Monday, January 21, 2008

...

i feel really bad today. pano ba naman diba dapat first day ko sa teloworks pero hindi ganun ung nangyare. i talked to the supervisor and i was not allowed to be a trainee there. pano daw kasi hindi daw kasi enrolled ung OJT ko. uhm.. oo nga hindi enrolled pero kasi naman kala ko pwede. si bhudz kasi nagawa niya un so i thought pwede rin un. i told her na gusto ko talagang magwork dun for now kasi gusto ko talaga. pero ayun wala. ayaw paren. company policy daw kasi un e. nakausap niya na pala si sir linsangan about dun sa case ni bhudz (kasi nareset ung working hours niya kasi hindi siya enrolled sa OJT niya nung nagstart siya sa teloworks). kaya ayun. wala na ako magagawa. before i left the place, i asked her kung pwedeng dun kami magojt next term pag enrolled na talaga ung OJT namin and she said "ok lang. we will call you nalang since may record na kayo samin you dont need to take the exam anymore tsaka pati narin interview." haha. good thing she said that. i dont want to go through the exam again. hehe. so ibig sabihin dun na kami OJT ni tin! yehey... hahaha.. pero masama parin loob ko. tsk tsk.

pagsakay ko ng jeep papuntang MRT, hay nako. nakakainis. pano ba naman kasi bumaba ako sa glorietta. takte. haba tuloy ng nilakad ko. malay ko bang sa isang kanto pa pala ako dapat bumaba. nak ng!.. pero hindi ako nagpahalata sa mga kasabay ko bumaba. napamura nalang ako ng mahina at papoise. lol. pero nakakainis talaga. seryoso.

i went straight to megamall kasama ko mom ko at si micmic. bumili kasi ng jacket. amf tagal pumili. sumakit na paa ko kakaikot. tsk tsk.

tapos un nakita ko si andrea tan, my high school friend. weeee... the last time i saw her was micmic's graduation. she still looks gorgeous as ever. hehe. we exchanged contact numbers then nagpaalam na kami sa isat-isa. i am a bit guilty kasi i dont call her or even text her. kasi parang things have changed between us since we parted ways nung graduation. ung mga plano namin na gala gala, walang nangyare. have i been that busy para hindi mabigyan ng time ang sarili ko to call her, text her or invite her out? nahihiya lang siguro ako. bakit? hindi ko alam. sorry talaga. waaaaaa ='< pero i miss those times na magkasama kami. the good times and the bad times. she protected me and saved me from the bullies in our class. kasi naman weak ako sa totoo lang. i cant fight for myself. kaya she did it for me kahet na the whole world was against her. hay. ayoko na magkwento. pero ayon nga. sana lang she would still remember me kahit minsan lang.

1 comment:

Duroy said...

Wag ka magreklamo sa paglalakad ng mahaba at malayo. Exercise din yun hahaha!!!